Paadatha Painkili (1957)

എനിക്കു മനസ്സിലാക്കാന്‍ സാധിക്കുകയും, താദാത്മ്യം പ്രാപിക്കാന്‍ കഴിയുകയും ചെയ്യുന്ന വല്ല ക്രിസ്ത്യന്‍ നാടന്‍പെണ്ണുമായി അഭിനയിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്‍!

ആ ആഗ്രഹം ഉടന്‍തന്നെ സാധിക്കുകയും ചെയ്തു. അടുത്ത ചിത്രത്തില്‍ എനിക്കിഷ്ടപ്പെട്ട വിധത്തിലുള്ള ഒരു റോളെനിക്കു കിട്ടി. ശ്രീ. മുട്ടത്തുവര്‍ക്കിയുടെ ‘പാടാത്ത പൈങ്കിളി’ യിലെ ചിന്നമ്മയുടെ ഭാഗം അഭിനയിക്കാനുള്ള അവസരം കിട്ടിയപ്പോള്‍ എനിക്കു വലിയ ആഹ്ളാദം തോന്നി. എങ്കിലും പേടിയും കുറവല്ലായിരുന്നു.

പ്രായത്തിനു ചേര്‍ന്ന റോളല്ല. വര്‍ക്കിസാര്‍ നോവലില്‍ മധുപ്പതിനേഴുകാരിയും, അപ്സരകന്യകയും, ദേവസുന്ദരിയും, സ്വപ്നമാലാഖയുമൊക്കെയായി ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്ന ആ വഴിതെറ്റാത്ത മാലാഖയ്ക്ക്അത്രയും തന്നെ സുന്ദരമായി രൂപം നല്കുന്നതില്‍ ഞാന്‍ വിജയിക്കുമോ? അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ അനുഗൃഹീത തൂലിക വായനക്കാര്‍ക്കു നല്‍കിയിരിക്കുന്ന ഒരു ഭാവനാചിത്രത്തിനു ജീവന്‍ നല്കുവാന്‍ ഞാന്‍ മതിയാകുമോ? ചിന്നമ്മയുടെ കൂട്ടുകാരാണെങ്കിലോ, വര്‍ക്കിസാറിന്‍റെ സന്തതസഹചാരികളായ വെള്ളിമേഘങ്ങളും വെള്ളാരംകുന്നുകളും കാക്കത്തമ്പുരാട്ടികളും മാനത്തെ മഴവില്ലും വാനത്തെ വാനമ്പാടിയും എല്ലാമെല്ലാം….!

എങ്കിലും ആ ‘ചിന്നമ്മ’ എനിക്കനുയോജ്യയായിട്ടു തോന്നി. ഒരിടത്തരം ക്രിസ്ത്യാനിപ്പെണ്ണ്. വേദനകളുടെ തത് രൂപം. ചിത്രമാക്കുമ്പോള്‍ അവളെ അവിസ്മരണീയയാക്കിത്തീര്‍ക്കാന്‍എനിക്കുകഴിയുക -എന്തൊരു പ്രയാസമുള്ള കാര്യമാണ്? എന്‍റെ ഭാഗം ഏറ്റവും നന്നാക്കണമെന്നുള്ള നിര്‍ബന്ധം എനിക്കു മാത്രമല്ല, എല്ലാവര്‍ക്കുമുണ്ടായിരുന്നു. കാരണം:

വര്‍ക്കീസാറിനോട് ‘പാടാത്ത പൈങ്കിളി’ ചിത്രമാകുന്ന കാര്യം ചര്‍ച്ച ചെയ്തപ്പോള്‍ അദ്ദേഹത്തിനൊരു സംശയം. ചിന്നമ്മയായിട്ടഭിനയിക്കാന്‍ മലയാളത്തില്‍ നടികളുണ്ടോ? അദ്ദേഹം വളരെ ആലോചിച്ചു. തന്‍റെ ഭാവനാസന്താനങ്ങളില്‍ ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ടവളാണ് ചിന്നമ്മ. അവളെ പ്രതിനിധാനം ചെയ്യാന്‍ ആരേയും കാണുന്നില്ല.

അദ്ദേഹമാരാഞ്ഞു: ‘ചിന്നമ്മയുടെ റോള് ആര്‍ക്കാ?’ ‘ആര്‍ക്കുകൊടുക്കണം?’ ഒരെതിര്‍ ​ചോദ്യമാണ് ​വർക്കി സാറിനു കിട്ടിയത്. അദ്ദേഹം പിന്നെയും പിന്നെയും ആലോചിച്ച് ഒടുവില്‍ കണ്ടെത്തി. പത്മിനി! ചിന്നമ്മയായിട്ട് പത്മിനി തന്നെ അഭിനയിക്കണമെന്നു വര്‍ക്കിസാറിനു നിര്‍ബ്ബന്ധമായി. അവസാനം, ‘പാടാത്ത പൈങ്കിളി’ റിലീസായപ്പോള്‍ ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. എന്‍റെ ഏതു കഥയിലും ഇനി കുമാരി മതി.’

മുട്ടത്തുവര്‍ക്കി ഒന്നാന്തരമൊരു കഥാകൃത്താണ്. നല്ല പെരുമാറ്റം. വളരെ നല്ല മനുഷ്യന്‍. അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ കഥകള്‍ മിക്കതും എനിക്കിഷ്ടമാണ്. മദ്ധ്യകേരളത്തിലെ ഇടത്തരം കുടുംബക്കാരുടേതായതു കൊണ്ടാണ് ആ കഥകള്‍ ഞാന്‍ കൂടുതല്‍ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നത്. കഥാപാത്രങ്ങള്‍ എന്‍റെ നാട്ടുകാരായതുകൊണ്ടല്ല, എനിക്കവ കൂടുതല്‍ മനസ്സിലാക്കാനും ആസ്വദിക്കാനും കഴിയുന്നതുകൊണ്ട്. എന്നാല്‍ ‘പാടാത്ത പൈങ്കിളി’യുടെ ഏറ്റവും വലിയ വിജയം മുത്തയ്യയുടേയും ബഹദൂറിന്‍റേയും അനശ്വരകഴിവുകള്‍ അതിന്‍റെ യഥാര്‍ത്ഥ രൂപത്തില്‍ പ്രതിഫലിക്കപ്പെട്ടു എന്നതാണ്.

മുത്തയ്യ ആ ഒരൊറ്റ ചിത്രത്തിലെ അഭിനയംകൊണ്ടു തന്നെ മലയാളത്തിലെ ഏറ്റവും നല്ല സ്വഭാവ നടനായി മാറി. മുത്തയ്യായുടെ ആ ‘ലൂക്കോ സാറി’ നെ ‘പാടാത്ത പൈങ്കിളി’ കണ്ടവരാരും മറക്കുമെന്നു തോന്നു ന്നില്ല. അത്രയ്ക്ക്ഗംഭീരമായിരുന്നു; മുത്തയ്യയാണ് എറ്റവും നന്നായതും. ബഹദൂറിന്‍റെ ‘ചക്കരവക്കനും’ അപാര വിജയമായിരുന്നു. ബഹദൂര്‍ ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ടതും ‘പാടാത്ത പൈങ്കിളി’യിലൂടെ തന്നെ. നിയന്ത്രിച്ചാല്‍ നന്നാവുന്ന നല്ലയൊരു ഹാസ്യനടനാണ്ബഹദൂര്‍.

പക്ഷേ, പലപ്പോഴും കൃത്രിമത്വമാണ്
മുന്നിട്ടു നില്ക്കുന്നത്.
‘പാടാത്ത പൈങ്കിളി’യില്‍ തന്നെയായിരുന്നു ‘ശാന്തി’ യെന്ന നടിയുടെ ജനനവും. ശാന്തിയും ഞാനും വലിയ കൂട്ടുകാരികളാണ്. രണ്ടുപേരും ഇടത്തരം കുടുംബങ്ങളിലെ അംഗങ്ങളായതാവാം ഇതിനു കാരണം. ശാന്തി ഒരു കൊച്ചു സുന്ദരിയും നല്ലയൊരു നര്‍ത്തകിയും ആണ്. യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ അര്‍ഹിക്കുന്ന പ്രോത്സാഹനം കിട്ടിയിട്ടില്ലാത്ത ഒരു നടിയാണ് ശാന്തി. വളരെ നന്നായിട്ടഭിനയിച്ചാലും. ‘ങ്ഹാ, തരക്കേടില്ല’ എന്ന അഭിപ്രായമേ പ്രേക്ഷകനും നിരൂപകനും പറയാനുള്ളൂ. എന്താണാവോ കാരണം?

മുതലാളിയെയാണ് ചിത്രത്തിന്‍റെ വിജയത്തിന് അഭിനന്ദിക്കേണ്ടത്. ‘പാടാത്ത പൈങ്കിളി’ വാസ്തവത്തില്‍ ഒരു ‘പരീക്ഷണമായിരുന്നു. പ്രശസ്തമായ ഒരു നോവല്‍ സെല്ലുലോയിഡിലേയ്ക്കു പകര്‍ത്താനുള്ള ആദ്യത്തെ സംരംഭം വില്ലന്‍ വേഷം കെട്ടിയിരുന്ന കൊട്ടരക്കരയ്ക്കും കോമാളിവേഷം കെട്ടിയിരുന്ന മുത്തയ്യയ്ക്കും ക്യാരക്ടര്‍ റോളുകള്‍, പുതിയ ആള്‍ക്കാര്‍ക്ക് വളരെ പ്രധാന ഭാഗങ്ങള്‍ – ആ ആത്മധൈര്യം തന്നെയായിരുന്നു.

‘പാടാത്ത പൈങ്കിളി’യുടെ വിജയത്തിനു കാരണം. പരീക്ഷണം ഒരു വമ്പിച്ച വിജയവുമായി. 1957 – ലെ പ്രസിഡന്‍റിന്‍റെ സില്‍വര്‍ മെഡല്‍ ‘പാടാത്ത പൈങ്കിളി’ കരസ്ഥമാക്കി. കൂടാതെ മുതലാളിക്കും മുത്തയ്യയ്ക്കും പങ്കജവല്ലിക്കും എനിക്കും ഫിലിം ഫാന്‍സ് അസോസിയേഷന്‍ അവാര്‍ഡും കിട്ടി. സമ്മാനദാനച്ചടങ്ങില്‍ അന്ന് മദ്രാസ് ഗവർണർ ആയിരുന്ന ശ്രീ. എ.ജെ. ജോണ്‍ പ്രശംസിച്ചു പ്രസംഗിച്ചപ്പോള്‍ ഒരു പ്രത്യേക ചാരിതാര്‍ത്ഥത തോന്നി. എന്തോ ഒരാത്മാഭിമാനം…

My desire to act as a Christian village girl soon materialized in Muttathu Varkey’s ‘Paadatha Painkili’. The character’s name was Chinamma, and for me, it was a challenge, as the character was younger than me. In the novel, Shri Varkey had created Chinamma as a young, seventeen year old extremely beautiful & innocent girl and I was not sure if I could successfully carry off this role.
However I realized that I had many similarities with Chinamma, especially the middle class status and the burden that she carried. In fact, it was not only me who wanted to successfully carry this role, the entire crew wanted me to succeed. There is a reason behind this. When the role was discussed with Shri Varkey, he had initially felt that there was no heroine in Malayalam who could do this role and hence had suggested Padmini’s name. However, once the movie released he was very happy with my acting and announced that in all my stories, it shall be Kumari.
Shri Mutathu Varkey is among my favorite writers, as his novels echo my middle class status and I am able to always relate to them. However, an important factor that contributed to the movie’s success was the high caliber acting of Muthayya & Bahadoor. Muthayya’s Luka Sir is one of his best performances and so was Chakkara vakkan by Bahadoor. His comic timing was excellent and he will go on to become an excellent comic actor.
Another actor who did well in this movie was Shanthi. She is a good fried as well. Comes from a middle class family, probably the reason why we get along well. A beautiful & talented girl, but could not succeed due to lack of encouragement, however good her performances were. The success of this movie goes to our producer, who was experimenting with creating a movie out of a novel for the first time and succeeded in it, with Kottarakkara & Muthayya breaking their mould and emerging as character actors. The movie was a resounding success and even bagged the President’s Silver medal in 1957. Apart from that, our Producer, Pankajavalli, Muthayya & self received awards from Film Fans Association for our performances. When the Governor spoke after the award presentation, I felt grateful to life.