Neelakkuyil (1954)

അപ്രതീക്ഷിതമായി ശ്രീ.പി.ഭാസ്ക്കരന്‍റെ ഒരു കത്തെനിക്കുകിട്ടി. കത്തില്‍ അദ്ദേഹം എഴുതിയിരുന്നു. “കേരളം ഒരിക്കലും മറക്കാത്ത ഒരു കഥാപാത്രം ഞങ്ങളുടെ ചിത്രത്തിലുണ്ട്. കുമാരി ആ കഥാപാത്രത്തിനു ജീവന്‍ നല്‍കണം.”

ചന്ദ്രതാരാ പ്രൊഡക്ഷന്‍സിന്‍റെ പ്രഥമ സംരംഭമായിരുന്നു അത് “നീലക്കുയില്‍”, ശ്രീ. പരിക്കുട്ടിയായിരുന്നു നിര്‍മ്മാതാവും. ശ്രീ. പി. ഭാസ്ക്കരന്‍റേയും ശ്രീ.രാമു കാര്യാട്ടിന്‍റേയും സംവിധാനത്തിലാണു ചിത്രം പൂര്‍ത്തിയാക്കിയത്.

ചെറുപ്പക്കാരനായ കഴിവുള്ള ഒരു ക്യാമറാമാന്‍ – ശ്രീ. വിന്‍സെന്‍റ്; കഥയും സംഭാഷണവും സുപ്രസിദ്ധനായ ഒരു കഥാകൃത്ത് – ഉറൂബ്; പുതിയവരെങ്കിലും കഴിവുള്ള സഹനടീനടന്മാര്‍. ആകപ്പാടെ ചിത്രം നന്നാകുവാനുള്ള എല്ലാ സാദ്ധ്യതകളുമുണ്ടായിരുന്നു.

പരിചയസമ്പന്നരല്ലെങ്കിലും ആത്മാര്‍ത്ഥതയും സാമര്‍ത്ഥ്യവും തികഞ്ഞ പ്രതിഭാശാലികളായിരുന്നു ക്യാമറയ്ക്കു മുന്നിലും പിന്നിലും പ്രവര്‍ത്തിച്ചിരുന്നത്.

“നീലക്കുയില്‍’ ഉച്ചത്തില്‍ കുവൂക തന്നെ ചെയ്തു. പ്രസിഡന്‍റിന്‍റെ സില്‍വര്‍ മെഡല്‍ നേടാന്‍ ഭാഗ്യമുണ്ടായ ആദ്യ മലയാള ചിത്രമായിരുന്നു ‘നീലക്കുയില്‍’. മലയാള സിനിമാവേദിക്കും, മലയാള കലാകാരന്മാര്‍ക്കും എന്നെന്നും അഭിമാനിക്കാവുന്ന ഒരനര്‍ഘരത്നം!

സത്യനും ഞാനും വളരെ വിജയിച്ചുവെന്നു മാത്രമല്ല, ഞങ്ങള്‍ ചിത്രീകരിച്ച “ഏറ്റവും നല്ല കഥാപാത്രങ്ങളാണതെന്നും നിരൂപകരും പത്രങ്ങളും അഭിപ്രായപ്പെട്ടു. ഇന്നുമങ്ങനെ വിശ്വസിക്കുന്നവരില്ലാതില്ല

‘നീലക്കുയിലി’ന്‍റെ പിന്നില്‍ അണിനിരന്നവര്‍ക്കൊക്കെ വമ്പിച്ച പേരായിരുന്നു. മിസ് പ്രേമയാണു ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ട ഒരു നടി. ഒരു കൊച്ചുകുട്ടിയായിരുന്നു പ്രേമ.

നന്നായിരുന്നു. ഭാവിയുണ്ടായേനെ. എന്തോ, പെട്ടെന്നു പ്രകാശിച്ചിട്ട്പൊ ലിഞ്ഞു പോയതുപോലെ. ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ട മറ്റൊരു പുതുമുഖം മൊയ്തുവായഭിനയിച്ച ശ്രീ. ബാലകൃഷ്ണമേനോനായിരുന്നു. പ്രഥമചിത്രം കൊണ്ടുതന്നെ ഇത്രയധികം പേരും പ്രശസ്തിയും ലഭിച്ച നടന്മാര്‍ വേറെ കാണുമോ?

വളരെ ചുരുക്കം. ‘കായലരികത്തു വലയെറിഞ്ഞപ്പം വള കിലുക്കിയ സുന്ദരി’ എന്നു പാടി ‘കയിലും’ കുത്തി വരുന്ന മൊയ്തുവിനെ കേരളം ഒരിക്കലും മറക്കുമെന്നു തോന്നുന്നില്ല; ഒപ്പം ആ കഥാപാത്രത്തിനു ജീവന്‍ നല്കിയ ബാലകൃഷ്ണമേനോനേയും

ഹാസ്യനടന്‍ കൊച്ചപ്പന്‍റെ ആദ്യചിത്രവും ‘നീലക്കുയില്‍’ ആയിരുന്നു. മാസ്റ്റര്‍ വിപിന്‍ – ആ കൊച്ചുകുട്ടിയും കാണികളുടെ കരള്‍ കവര്‍ന്നു.

‘നീലക്കുയിലി’ന്‍റെ വിജയത്തിന് ഒരു പ്രധാന കാരണം ഭാസ്കരന്‍റെ ഗാനങ്ങളും രാഘവന്‍റെ സംഗീതസംവിധാനവും കൂടിയായിരുന്നു. എല്ലാം കാതിനിമ്പമേകുന്ന നല്ല ഒന്നാംതരം പാട്ടുകള്‍. ഭാസ്കരന്‍റെ പാട്ടുകള്‍ എനിക്കിഷ്ടമാണ്. പക്ഷേ, എന്തോ,അന്നത്തെപ്പോലീന്ന്ന ന്നാകുന്നില്ലെന്നു പറയണം.

എഴുതിയെഴുതി കുറേക്കഴിയുമ്പോള്‍ എഴുത്തുകാരുടെ ഭാവനയ്ക്ക് നിറം മങ്ങുമോ? പ്രതിഭ ചോര്‍ന്നു പോകുമോ? ആര്‍ക്കുമങ്ങനെ ഇഷ്ടപ്പെടാറില്ലാത്തതാണ്, ശ്രീ. തിരു നായിനാര്‍ കുറിച്ചിയുടെ ഗാനങ്ങള്‍. എങ്കിലും ആ ഗാനങ്ങള്‍ക്കുള്ള അര്‍ത്ഥഗാംഭീര്യം മലയാളത്തില്‍ മറ്റൊരു ഗാനരചയിതാവിന്‍റേയും ഗാനങ്ങള്‍ക്കില്ലെന്ന് എനിക്കു തോന്നുന്നു.

‘ഹരിശ്ചന്ദ്ര’യിലെ ‘ആത്മവിദ്യാലയമേ…’ എന്ന പാട്ടും ഭക്തകുചേലയിലെ ‘ഈശ്വര ചിന്തയിതൊന്നേ….’ എന്ന പാട്ടും എത്രയെത്ര അര്‍ത്ഥമുള്ളവയാണ്.

തിരുനായിനാര്‍കുറിച്ചിയുടെ ഗാനങ്ങള്‍ക്കുള്ള ആശയഗാംഭീര്യം എനിക്കു വളരെ ആകര്‍ഷകമായിത്തോന്നാറുണ്ട്. ‘നീലക്കുയിലി’ല്‍ക്കൂടി രംഗപ്രവേശം ചെയ്ത ക്യാമറമാന്‍ ശ്രീ.വിന്‍സന്‍റ് ഇന്ന് ഇന്ത്യയിലെതന്നെ ‘നമ്പര്‍ വണ്‍’ ആണെന്നു പറയാം. ‘മീണ്ട സ്വര്‍ഗ്ഗം’, ‘നെഞ്ചില്‍ ഒരാലയം’ ‘തേന്‍നിലവ്’ എന്നീ തമിഴ് ചിത്രങ്ങള്‍ അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ വെന്നിക്കൊടികളായിത്തീര്‍ന്നിരിക്കുന്നു.

‘നീലക്കുയില്‍’ മലയാള സിനിമയ്ക്ക്എന്നതുപോലെതന്നെ എനിക്കും മറക്കാനാവാത്ത ഒന്നുതന്നെയാണ്.

One day, I received an unexpected letter from P Bhaskaran. His exact lines were “We have a character in our movie, one that people would never forget. We want you to give life to that character”.
‘Neelakkuyil’ was produced by Chandrathara Productions’ Shri Pareekutty, directed jointly by P Bhaskaran & Ramu Kariat. The camera was handled by young talented Shri Vincent. Story & screenplay by the famous Uroob and my costars were new & young, but extremely talented. Overall, the entire environment smelled of impending success.
Neelakuyil was a huge success, even bagging the President’s Silver Medal for Best Picture, the first Malayalam movie to get the honor. A moment of great pride for Malayalam. Mine and Sathyan’s acting were hailed as one of our best performances, by masses and critics alike. All those connected with the movie got immense fame, especially Miss Prema, who was very young then. Unfortunately she could not translate this success into long term, vanishing soon from the scene. Another actor who got fame was Balakrishna Menon, who acted as Moythu. His acting in the famous song ‘kayalarikathu vala erinjappam’ is still fresh in the hearts of movie goers. Other actors who got fame were Kochappan and master Vipin.
Another reason for the film’s success was its music. Songs by P Bhaskaran & music by Raghavan. I have always loved Bhaskaran’s songs, however his recent creations seem to lack finesse. Old age catching up? His songs in ‘Harischandra’ and ‘Bhaktha Kuchela’ are so full of meaning. Shri Vincent, the cameraman who started with ‘Neelakuyil’ is today, one of India’s leading Camera men.
Neelakuyil, stays cherished in my memories forever.